Rozszczep wargi i rozszczep podniebienia: dotknięte chorobą dzieci mają trudności z karmieniem zaraz po urodzeniu. Oto jak karmić piersią za pomocą tego Niedziela, Maj 28, 2023Kategoria: Klinika, Dodano: dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia rozwój mowy jest zaburzony od początku, ponieważ odbywa się w nieprawidłowych warunkach anatomicznych. Na początku występuje brak ciągłości tkanek w obrębie szczeliny rozszczepu, później – blizny pooperacyjne oraz otwory szczątkowe w podniebieniu, czemu towarzyszy nieprawidłowa anatomia podniebienia miękkiego. Dodatkowymi czynnikami, które powodują zaburzenia głosu, mogą być zmiany strukturalne krtani, np. jej wady rozwojowe. U wszystkich pacjentów z rozszczepem podniebienia wymagana jest wczesna współpraca z logopedą i jeżeli – pomimo intensywnego wysiłku – nie stwierdza on istotnej poprawy jakości artykulacji, celowa jest konsultacja foniatryczna dla ustalenia anatomicznych przyczyn nieprawidłowego rozwoju mowy [1]. Diagnostyka krtani jest trudna i wymaga użycia odpowiedniego sprzętu, a niejednokrotnie współpracy z anestezjologiem [2]. Utrudnienia te pomaga pokonywać realizowany w naszej klinice program wielospecjalistycznej opieki nad pacjentami z rozszczepem podniebienia, który pozwala na terapię nawet w takim przypadku, powikłanym wystąpieniem przepony przypadkuPacjent z zespołem wad wrodzonych od narodzin do 12 roku życia pozostawał pod kontrolą lekarzy ortodontów. Opieka polegała na obserwacji, a także na specjalistycznym leczeniu. U chorego stwierdzono następujące nieprawidłowości: całkowity prawostronny rozszczep wargi i wyrostka zębodołowego z bardzo szeroką szczeliną (fot. 1a, b), środkowy rozszczep prawej dłoni współistniejący z brakiem kciuka oraz syndaktylią pierwszego i drugiego palca (fot. 2). W wieku niemowlęcym stwierdzono nietypowy płacz dziecka, tzw. „koci kwik”, a w późniejszej fazie rozwoju obserwowano zaburzenia chirurgiczne – integralny element kompleksowej opieki nad pacjentami z rozszczepem podniebienia – rozpoczęto od plastyki wargi wykonanej w 11 miesiącu życia dziecka w Szpitalu Chirurgii Plastycznej w Polanicy. Powikłaniem pooperacyjnym było zapalenie krtani, z powodu narastających trudności z oddychaniem wykonano tracheotomię. Po ustąpieniu objawów rurkę tracheotomijną usunięto; w wieku 2 lat i 6 miesięcy wykonano plastykę podniebienia, w tym samym 3 roku życia pacjent pozostawał pod opieką poradni logopedycznej i foniatrycznej. W 8 roku życia w związku z podejrzeniem występowania wad wrodzonych krtani przeprowadzono diagnostykę w Katedrze i Klinice Otolaryngologii AM we Wrocławiu. W badaniu endoskopowym krtani wykryto zarośnięte miękką błoną struny głosowe, natomiast w okolicy międzynalewkowej – wolną przestrzeń o średnicy około 1,3 mm. W czasie badania (za pomocą tomografii komputerowej) krtani i tchawicy nie stwierdzono fonacji dziecka, natomiast ujawniono wolną jamę podgłośni i szparę głośni o stożkowatym świetle, zwężającym się w odcinku górnym na wysokości kieszonek krtaniowych. Na podstawie przeprowadzonych badań rozpoznano przeponę głośni. Po zakończeniu czynności diagnostycznych pacjenta skierowano do Kliniki Chirurgii i Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie w celu chirurgicznej laseroterapii ujawnionego pacjenta nie prowadzono wczesnego leczenia ortodontycznego przed plastyką wargi. Do 5 roku życia obserwowano zgryz dziecka. Diagnoza ortodontyczna postawiona w 5 roku życia była następująca: przodozgryz rzekomy, znaczne zwężenie szczęki, zgryz krzyżowy prawostronny, hipodoncja górnych mlecznych bocznych zębów siecznych oraz duży otwór szczątkowy na podniebieniu twardym. Analizując pantomogram wykonany w 8 roku życia (fot. 3), stwierdzono: opóźnioną wymianę uzębienia, bardzo duży ubytek kości w szczelinie rozszczepu, hipodoncję zębów 12, 11 oraz zrotowany o 90° ząb 21. Leczenie ortodontyczne od 5 do 10 roku życia prowadzono za pomocą aktywnych płytek Schwarza ze śrubami. Celem tego leczenia było poszerzenie szczęki i eliminacja istniejących wad zębowych. Niestety współpraca z pacjentem nie układała się najlepiej – podejmowano kilkakrotne próby zmotywowania go do noszenia aparatu. Pacjentowi w wieku 10 lat i 6 miesięcy założono na rok stały aparat grubołukowy – bihelix, a następnie (na 4 miesiące) – aparat Hyrax (fot. 4) do wolnego poszerzania szczęki. Śruba była aktywowana o 1 mm na tydzień. Wynik leczenia ortodontycznego na tym etapie demonstrowany jest na fot. 5a i 5b. Duży ubytek tkanki kostnej w obrębie szczeliny rozszczepu był wskazaniem do wtórnego przeszczepu kostnego i dlatego, po odtworzeniu prawidłowej szerokości łuku, w 12 roku życia pacjent został skierowany na przeszczep kostny do Szpitala Chirurgii Plastycznej w Polanicy Zdroju. W związku ze zmianą miejsca zamieszkania pacjent kontynuował leczenie ortodontyczne w innej kilku latach pacjent ponownie zgłosił się do Zakładu Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji UM we Wrocławiu. W chwili zgłoszenia się do kliniki miał 17,5 roku i od dwóch lat leczono go ortodontycznie za pomocą aparatu stałego. Pacjenta skierowano do pracowni RTG w celu wykonania ortopantomogramu i cefalogramu bocznego (fot. 6a, b), po czym przeprowadzono ponownie diagnostykę ortodontyczną. Przyklejono zamki na zęby 15, 14, 23, 24, 25 i zadecydowano o włączeniu do leczenia maski twarzowej Delaire’a oraz aparatu aparatem quad-helix trwało 3 miesiące, natomiast maskę twarzową odstawiono w momencie demontażu aparatu stałego po 6 miesiącach od ponownego rozpoczęcia leczenia w Zakładzie Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji UM we Wrocławiu. W ramach fazy retencyjnej po konsultacji z protetykiem wykonano głośni współistniejąca z rozszczepem części twarzowej czaszki występuje niezmiernie rzadko. Podobnie jak dotychczas nieustalona jest etiologia rozszczepu podniebienia, tak nadal przedmiotem zainteresowania klinicystów jest ujawnienie czynników odpowiedzialnych za zaburzenia strukturalne krtani – zarastanie jej światła błoną o charakterze przepony. Jedną z takich przyczyn może być nadprodukcja kolagenu poprzedzona stymulacją miofibroblastów. Według Morishima i innych reakcja taka może wystąpić w wyniku urazu mechanicznego, kiedy to przerwanie ciągłości nabłonka krtani u świń stymuluje uwolnienie czynnika wzrostu TGF-beta 1 z matrycy pozakomórkowej, który uaktywnia się i indukuje syntezę kolagenu przez dużo aktywniejsze od fibroblastów miofibroblasty [3]. W prezentowanym przypadku wykonana ze wskazań życiowych tracheotomia prowadziła do jatrogennego przerwania ciągłości tkanek krtani, a więc stanowiła uraz mechaniczny mogący stymulować nadprodukcję kolagenu. Jest to zgodne z doniesieniami tych klinicystów, którzy także obserwowali wyzwolenie nadprodukcji protein po przecięciu chrząstek krtaniowych u szczurów. Zarówno Dillard i inni, jak i Jarmuz i inni potwierdzili rolę TGF-beta 1 w mechanizmie tych reakcji biochemicznych, a tym samym – w patogenezie zarastania głośni [4, 5].Niewątpliwą zaletą techniki chirurgicznego usunięcia przepony głośni – laseroterapii – jest jej mała inwazyjność, szczególnie ważna u pacjenta, u którego jakakolwiek mechaniczna ingerencja w nabłonek krtani wiąże się z ryzykiem rozrostu tkanki łącznej zamykającej światło głośni. Stąd też, pomimo opisywanego w literaturze zagrożenia dysfonią pooperacyjną, utrzymującą się stosunkowo długo po leczeniu zwyrodnień krtani laserem [6], wybrana tu metoda interwencji chirurgicznej wydaje się być w pełni diagnostyka i szybka eliminacja współistniejącej z rozszczepem podniebienia przepony głośni jest – z jednej strony – możliwa dzięki kompleksowej i wielopłaszczyznowej opiece nad pacjentem, z drugiej zaś hamuje pogorszenie fonacji i tak już utrudnionej na skutek upośledzenia ruchomości zarówno języczka, jak i tylnej ściany gardła. Stąd tak istotne jest utrzymanie programu opieki nad dziećmi z rozszczepem, wymagającego zaangażowania specjalistów wielu Piekarczyk B., Młynarska-Zduniak E., Winiarska-Majczyno M.: Rozszczep wargi i podniebienia – poradnik dla rodziców. PZWL, Warszawa 2003, wyd. I, Chojnacka-Wądołowska D. i wsp.: Ocena videofiberoskopowa krtani i analiza akustyczna stridoru u niemowląt z dystonią plastyczną. „Nowa Pediatria” 2000/2001, 5(6/1), Morishima Y., Nomura A., Uchida Y. i wsp.: Triggering the induction of myofibroblast and fibrogenesis by airway epithelial shedding. „Am J Respir Cell Mol Biol.” 2001, 24, Dillard Gal Roman-Rodriguez J. i wsp.: Transforming growth factor and neutralizing antibodies in subglottic stenosis. „Ann Otol Rhinol Laryngol.” 2001, 110, Jarmuz T., Roser S., Rivera H. i wsp.: Transforming growth factor-beta1, myofibroblasts, and tissue remodeling in the pathogenesis of tracheal injury: potential role of gastroesophageal reflux. „Ann Otol Rhinol Laryngol.” 2004, 113, Lumpkin Bishop Bennett S.: Comparison of surgical techniques in the treatment of laryngeal polypoid degeneration. „Ann Otol Rhinol Laryngol.” 1987, 96, lek. stom. Anna Ewa Ćwiek, dr n. med. Janina Szeląg, dr hab. Joanna Antoszewska-Smith, prof. nadzw. Katedra i Zakład Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji UM we WrocławiuSłowa kluczowe: przepona głośni, rozszczep wargi i podniebienia, leczenie Celem doniesienia był opis przypadku pacjenta z zespołem wad wrodzonych, na który składały się: całkowity prawostronny rozszczep wargi i wyrostka zębodołowego z bardzo szeroką szczeliną, środkowy rozszczep prawej dłoni współistniejący z brakiem kciuka oraz syndaktylią pierwszego i drugiego palca, a ponadto – rzadko występująca wada krtani – przepona głośni. Wady o charakterze rozszczepu części twarzowej czaszki są często skojarzone z innymi wadami rozwojowymi, dlatego ich leczenie wymaga interdyscyplinarnej współpracy, czego przykładem jest prezentowany do następnej strony Mam 30 lat jestem osobą po rozszczepie wargi jaki specjalista w Polsce jest najlepszy? Chodzi mi tylko o warge i nos podbniebienie i wyrostek mam caly blagam o pomoc!!!! jestem juz zdesperowana!!! Zajęcza warga to poważna wada wrodzona, fachowo nazywana rozszczepem wargi. Może (ale nie musi) towarzyszyć jej rozszczep podniebienia. Deformacja częściej dotyka chłopców. Można wykryć ją już na etapie ciąży, dzięki USG. Dziecko z rozszczepem wargi wymaga odpowiedniego postępowania, a także poddania się operacji, która zlikwiduje skutki rozszczepu. Potoczne określenie „zajęcza warga” nawiązuje do charakterystycznego wyglądu twarzy dziecka, które rodzi się z tą wadą. W obrębie górnej wargi już na etapie życia płodowego tworzy się szczelina. Warga jest niezrośnięta. Szczelina może mieć różną lokalizację i wielkość. Razem z pediatrą i lekarzem medycyny estetycznej, dr Katarzyną Mudel, ekspertką portalu Znany Lekarz, wyjaśniamy najważniejsze kwestie dotyczące rozszczepu wargi u dziecka. Jak wygląda rozszczep wargi? Rozszczep może znajdować się po jednej stronie ust, zwykle jest to strona lewa (mówimy wtedy o rozszczepie jednostronnym) lub po obu stronach ust (rozszczep obustronny). Szczelina może być jedynie małym wycięciem w wardze, może też być na tyle duża, że sięga nosa. Czasem zajęczej wardze towarzyszy rozszczep podniebienia. Taką wadę złożoną określa się mianem rozszczepu wargi i podniebienia. Rozszczep podniebienia może obejmować podniebienie miękkie i twarde, Co ciekawe – ma on również swoją potoczną odzwierzęcą nazwę. Określa się go mianem wilczej paszczy. Rozszczep wargi może występować razem z rozszczepem podniebienia. Każda z wad może też wystąpić niezależnie. Kiedy tworzy się zajęcza warga? Do powstania zajęczej wargi dochodzi już w I trymestrze ciąży, na bardzo wczesnym etapie życia płodowego. Rozszczep wargi tworzy się między 3-7 tygodniem ciąży, rozszczep podniebienia trochę później – między 7-12 tygodniem. Przyczyny rozszczepu wargi Przyczyny powstania zajęczej wargi nie są dokładnie poznane. Badacze wytypowali kilka czynników ryzyka, wśród których najczęściej wymienia się czynniki genetyczne. Mówi się również o wpływie substancji toksycznych na ciężarną, piciu alkoholu w ciąży, paleniu papierosów, niedoborze kwasu foliowego, cukrzycy występującej u matki przed ciążą, a także zażywaniu przez nią leków na padaczkę w I trymestrze ciąży. Wiadomo, że zajęcza warga częściej pojawia się u płci męskiej. Kiedy wykrywa się zajęczą wargę? Rozszczep wargi można zaobserwować już na etapie ciąży w trakcie badania ultrasonograficznego. Wada zwykle diagnozowana jest podczas połówkowego USG (niekiedy można ją potwierdzić wcześniej). Wykrycie zajęczej wargi może utrudniać ułożenie dziecka podczas badania, zakrycie przez nie twarzy dłonią. Właściwą ocenę budowy twarzy płodu może utrudniać także małowodzie i nadwaga ciężarnej. Warto dążyć do tego, aby w badaniu USG lekarz uzyskał pełny obraz twarzy płodu, który pozwoli wykluczyć istnienie rozszczepu wargi i (lub) podniebienia. Zdarzają się jednak przypadki, że zajęcza warga rozpoznawana jest dopiero po przyjściu dziecka na świat. Wczesne wykrycie zajęczej wargi ma znaczenie Wczesne wykrycie zajęczej wargi u płodu ma istotne znaczenie dla przebiegu ciąży. Dzięki szybkiej diagnozie rodzice mogą lepiej przygotować się na narodziny dziecka z wadą twarzoczaszki, poznać sposoby karmienia i pielęgnacji. Zajęcza warga to nie tylko problem estetyczny. Wada może utrudniać dziecku jedzenie i oddychanie, a w przyszłości – zaburzać naukę mówienia. Dzieci z rozszczepem wargi (i podniebienia) są także bardziej narażone na infekcje ucha środkowego. Zajęcza warga a karmienie piersią Karmienie piersią dziecka z rozszczepem wargi jest możliwe. Warto jednak skorzystać z pomocy doradcy laktacyjnego, który pokaże pozycje, w jakich najlepiej karmić dziecko. Bardzo ważne jest, aby podczas karmienia dziecko nie łykało powietrza. Najtrudniej karmić dziecko, które ma również rozszczep podniebienia. Szczelina w podniebieniu utrudnia przyjmowanie pokarmu, sprawia, że ssanie piersi nie jest efektywne. Aby pobudzać piersi do wytwarzania mleka, warto odciągać pokarm i dokarmiać nim dziecko (jeśli to możliwe, warto stosować karmienie mieszane). Karmienie piersią nie jest możliwe przy rozległym rozszczepie podniebienia. Na początku dziecko może wymagać karmienia przy pomocy sondy, potem – podawania mleka butelką ze specjalnie dobranym smoczkiem. Rozszczep wargi (i podniebienia) może (ale nie musi) mieć związek z innymi zespołami wad np. zespołem Patau, zespołem Edwardsa, Może towarzyszyć mu ryzyko odklejenia się łożyska, wystąpienia rzucawki ciążowej, wcześniejszego porodu albo potrzeby jego wywoływania). Jak leczy się zajęczą wargę? Leczenie rozszczepu wargi polega na przeprowadzeniu operacji plastycznych u dziecka. Zwykle potrzebnych jest kilka zabiegów, które są rozłożone w czasie. Jeśli wadzie towarzyszy rozszczep podniebienia, konieczny może być przeszczep kości, w celu zlikwidowania ubytku w podniebieniu. Plastykę wargi wykonuje się ok. 6 miesiąca życia, likwidację ubytku podniebienia, gdy dziecko ma 1,5 roku. Dziecko z wadą twarzoczaszki powinno od samego początku znajdować się pod opieką lekarzy specjalistów, nie tylko pod opieką chirurga, ale również ortodonty, do którego należy kontrola sposobu wyrzynania się zębów, a także foniatry i logopedy. Zajęcza warga – zdjęcia przed i po operacji AdobeStock Konsultacja: lek. med. Katarzyna Mudel, pediatra, specjalista medycyny rodzinnej i medycyny estetycznej, członkini prestiżowego stowarzyszenia naukowego – Polskiego Towarzystwa Medycyny Estetycznej i Anti-Aging, ekspertka portalu Znany Lekarz. Zobacz też: Badania prenatalne wykrywają wady genetyczne płodu Wady zgryzu u dzieci Dziedziczenie – po kim dziecko dziedziczy wygląd i inne cechy z różnymi opiniami). Moja mała już przyzwyczaiła się do noszenia wkładki, bardzo ładnie pije mleko z butelki, ale jeden z lekarzy powiedział mi żeby wkładkę wyjmować i wkładać tylko do jedzenia bo noszenie jej uniemożliwia zchodzenie się podniebienia, natomiast w poradni rozszczepów i logopeda
Rozszczep wargi i podniebienia dotyka w Polsce prawie 800 noworodków rocznie. Może to być szczelina lub przerwa powstała na skutek niepołączenia się struktur formujących wargę (rozszczep wargi tzw. zajęcza warga) lub podniebienie (rozszczep podniebienia tzw. wilcza paszcza). Rozszczep wargi i podniebienia mogą współistnieć lub występować niezależnie. Wadę tę należy zoperować. Operacja i rehabilitacja w wielu przypadkach pozwala na całkowite wyleczenie. Rozszczep podniebienia i wargi, to wady rozwojowe należące do najczęściej występujących u ludzi, stanowiąc przeszło 15 procent wszystkich wrodzonych deformacji. Rozszczep podniebienia i wargi: wady widoczne gołym okiem Rozszczep podniebienia może być w przedniej części jamy ustnej lub z tyłu - w płacie tkanki zwisającej z podniebienia miękkiego (tzw. języczek). Zaglądając do gardła, obserwujemy otwór w podniebieniu, który często dochodzi nawet do jamy nosowej. Noworodek już na starcie może mieć problemy z piciem mleka. Podczas ssania szybko zachłystuje się i krztusi. W skrajnych przypadkach rozszczep podniebienia może utrudniać także prawidłowe oddychanie. Wadzie może towarzyszyć również rozszczepienie wargi lub wyrostka zębodołowego albo inna wada wrodzona, np. zespół Downa lub Bindera. Wadę w zdecydowanej większości przypadków diagnozuje się u dziecka od razu po urodzeniu. Jeśli jest "dyskretna", szybko wychwyci ją pediatra podczas rutynowych kontroli. Niezwykle rzadko więc bywa tak, że dziecko rośnie i rozwija się z ukrytą wadą. Co więcej, obecnie można zdiagnozować rozszczepienie podniebienia jeszcze w życiu płodowym. Dobre USG (zwłaszcza 3D i 4D) oraz czujne oko lekarza jest w stanie wychwycić wadę już około 20. tygodnia ciąży. Wtedy zarówno mama ma czas, by oswoić się z tą informacją, jak i lekarze, by zaplanować odpowiednie leczenie. >>Najczęściej występujące WADY WRODZONE u dzieci>> Skąd się bierze rozszczep podniebienia i wargi? Rozszczepienie podniebienia powstaje jeszcze w życiu płodowym dziecka. Wadę często wywołują geny i przyjmuje się, że dziedziczona jest wielogenowo. Specjaliści, analizując korelację występowania rozszczepu podniebienia u bliźniąt jednojajowych, która wynosi 47 procent, doszli do wniosku, że do ujawnienia wady przyczyniają się również czynniki zewnętrzne. Częściej rozszczep diagnozuje się u dzieci, których mama była w okresie ciąży niedożywiona, nadużywała alkoholu albo w pierwszym trymestrze przyjmowała nieodpowiednie leki, przechodziła zakażenie wirusowe lub bakteryjne. Rozszczep podniebienia i wargi: potrzebna operacja, a nawet kilka Dziecko ma rozszczep podniebienia? Trzeba działać. Zoperowanie wady wymaga współpracy chirurga jamy ustnej i szczękowo-twarzowego. Potrzebne jest także leczenie pod okiem laryngologa, ortodonty, jak również logopedy i foniatry. Nierzadko do terapii włącza się psycholog. Nie do przecenienia jest także rola rodziców, którzy poinstruowani przez lekarzy powinni codziennie masować dziecku podniebienie (by stymulować mięśnie, które nie są należycie rozwinięte), a następnie ćwiczyć z dzieckiem prawidłowe oddychanie i artykulację. Na finiszu czekają jeszcze dziecko ćwiczenia wymowy. Nierzadko potrzebna jest również korekcja zgryzu i dziecko musi nosić aparat ortodontyczny. Choć terapia jest długa i wymaga zaangażowania wielu specjalistów oraz bliskich dziecka, daje ogromne szanse na całkowite wyleczenie wiedzieć, że niektórzy mali pacjenci potrzebuję kilku zabiegów chirurgicznych. Czasem konieczna jest jeszcze operacja wydłużająca podniebienie lub korygująca wygląd warg czy nosa. Nie zawsze jest o tym wiadomo od razu po pierwszym zabiegu, lecz konieczność kolejnych operacji wynika z tego, że dziecko ma np. problemy z wymową. Jak opiekować się dzieckiem, które ma rozszczep podniebienia i wargi Najwcześniej, bo już od 3. miesiąca życia niemowlęcia, operowany jest rozszczep wargi. Natomiast operację rozszczepu podniebienia przeprowadza się zwykle przed 2. urodzinami dziecka, ale gdy ma już ono przynajmniej rok (wyjątkiem jest Instytut Matki i Dziecka w Warszawie, w którym operacje przeprowadzane są jeszcze w 1. roku życia dziecka). Do tego czasu, trzeba zadbać o odpowiednie z rozległym rozszczepem nie są w stanie ssać pierś i początkowo, na oddziale noworodkowym, karmione są za pomocą sondy, a następnie butelką (mama może odciągać pokarm) z indywidualnie dobranym smoczkiem. Ważna jest również pozycja do karmienia - koniecznie pionowa, by dzięki sile grawitacji pokarm nie trafiał do nosa. Pediatrzy uczulają, że niemowlęta z rozszczepem podniebienia najczęściej zjadają mniejsze porcje niż ich zdrowi rówieśnicy, dlatego powinny być częściej dziecko ma szeroki rozszczep podniebienia, konieczne bywa zastosowanie specjalnej wkładki imitującej podniebienie (tzw. płytka podniebienna), wykonywanej indywidualnie dla każdego dziecka. Ułatwia ona nie tylko karmienie, ale i wpływa korzystnie na wzrost i kształtowanie się szczęki.
Mowa dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia / Danuta Pluta-Wojciechowska. By: Pluta-Wojciechowska, Danuta. Contributor(s): Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej (Kraków). Wydawnictwo Naukowe [Wydawca]. Material type: Book Series: Prace Monograficzne - Uniwersytet Pedagogiczny im. Rozszczep wargi i/ lub podniebienia należy do wad wrodzonych. Do nieprawidłowości tej dochodzi ok. 5-6 tygodnia ciąży, a w badaniu USG widoczna jest ok. 16 tygodnia ciąży. Przyczyną powstania rozszczepu jest wpływ szkodliwych czynników środowiskowych, jak i genetycznych (możliwe jest jej dziedziczenie), które prowadzą do powstania nieprawidłowości w formowaniu się i łączeniu prawej i lewej strony twarzy, a w szczególności podniebienia i ust. Podział rozszczepów Istnieje wiele podziałów rozszczepu, ale najogólniej można go podzielić następująco: rozszczep podniebienia pierwotnego ( warga i/lub wyrostek zębodołowy); rozszczep podniebienia wtórnego (podniebienie twarde i/lub miękkie); rozszczep podniebienia pierwotnego i wtórnego (rozszczep całkowity wargi górnej, dziąsła, podniebienia twardego i miękkiego). Dodatkowo możemy mieć do czynienia z rozszczepem jedno – lub obustronnym. Wybór sposobu karmienia Rozszczep w istotny sposób wpływa na sposób i możliwości karmienia niemowlęcia. Zanim jednak wybierze się najlepszy dla maleństwa sposób, konieczna jest konsultacja zespołu specjalistów (chirurg, laryngolog, logopeda, pediatra, i in.) Rodzice muszą zostać poinstruowani w jaki sposób karmić niemowlę. Odbywać się to może butelką, piersią, kubkiem do pojenia, łyżeczką lub sondą i zależne jest to od rodzaju i rozległości rozszczepu. Zanim dojdzie do zabiegu operacyjnego na rozwój i kształt rozszczepu istotnie wpływa wybór sposobu karmienia, dlatego jest to takie ważne. U wielu dzieci możliwe jest karmienie piersią, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Będzie to najlepszy sposób karmienia, ponieważ stanie się jednocześnie doskonałym treningiem połykania, oddychania oraz wzmocni mięśnie jamy ustnej. Najczęściej spotykanym problemem podczas tego sposobu karmienia jest niemożność wytworzenia przez dziecko odpowiednio silnego podciśnienia i utrzymania go w jamie ustnej, co konieczne jest do efektywnego ssania. Przy karmieniu należy uważać, aby nie utrudnić maluszkowi oddychania przez zbyt głębokie włożenie piersi do ust dziecka, co może doprowadzić do wypełnienia jamy ustnej i nosowej. Kolejnym ryzykiem jest spływanie pokarmu nie tylko do przełyku, co może „wywołać” zachłystowe zapalenie płuc. Dodatkowo pamiętać należy o wysokim ułożeniu niemowlęcia podczas karmienia oraz odpowiednim odbijaniu w trakcie oraz po posiłku. Jeśli niemowlę karmione jest butelką warto wybierać takie, których smoczek jest szeroki, co umożliwi domknięcie jamy ustnej i wytworzenie odpowiedniego podciśnienia i zwiększenia efektywności ssania. Zabieg chirurgiczny a karmienie Przed wykonaniem zabiegu chirurgicznego warto wprowadzić u dziecka alternatywny sposób karmienia, np. picie z kubeczka do pojenia, czy jedzenie łyżeczką, ponieważ po zabiegu niewskazane jest karmienie piersią oraz butelką, by możliwe było prawidłowe zrośnięcie się operowanych tkanek i nie doszło do powstania przetoki. Zabieg chirurgiczny wykonuje się jak najwcześniej, ponieważ oprócz trudności z połykaniem, oddychaniem i podażą pokarmu, może dochodzić do okresowego, a wraz z upływem czasu, do trwałego pogorszenia słuchu z uwagi na zaleganie płynu w uchu środkowym i częste, nawracające infekcje ucha. Po zabiegu chirurgicznym dziecko powinno pozostać pod opieką logopedy, który przeprowadzi rehabilitację oddechową, poprawi funkcję ssania, połykania oraz żucia, a w późniejszym wieku, jeśli będzie to konieczne, mowę. Warto udać się z dzieckiem również na kontrolę do stomatologa i ortodonty, ponieważ rozszczep często wpływa na powstawanie wad zgryzu, które niejednokrotnie wymagają interwencji stomatologicznej i/lub ortodontycznej. Mgr Iwona Marcinkowska – fizjoterapeuta, Terapeuta metody NDT-Bobath Basic, NDT-Bobath Baby, PNF, Kinesjotapingu, masażu Shantala, Ruchu rozwijającego Weroniki Scherborne, hipoteriapii, Wrocław. Źródła: „Nowe koncepcje i metody w leczeniu rozszczepów wargi i podniebienia”, K. Kubus, Polski Przegląd Chirurgiczny 1992; 64; 453-462. „Rozszczep wargi i podniebienia”, A. Strzałkowska, T. Sikora, OrthoSmile; Praktyka ortodontyczna. ” Rozszczep wargi i podniebienia”, Z. Dutkiewicz, Chirurgia głowy i szyi; [red.]Krysa L.; PZWL 1996. „Rozszczep wargi i podniebienia”, B. Piekarczyk, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Obrazek wyróżniający: zdjęcie z archiwum prywatnego. Zajęcza warga to potoczna nazwa rozszczepu wargi oraz/ lub podniebienia. Jest to poważna, wrodzona wada rozwojowa, która może prowadzić do wielu zaburzeń. Charakteryzuje się częściowymKiedy dziecko powinno zostać poddane specjalistycznej opiece i rehabilitacji? Kiedy zacząć ćwiczenia logopedyczne? Czy maluch będzie mówił prawidłowo? Na te i inne pytania odpowiada nasz lekarz. Dzieci z rozszczepem podniebienia, kiedy uczą się mówić (czyli w wieku około 2 lat), mają z tym większe problemy niż ich rówieśnicy. Mówią mniej wyraźnie, często rozumieją je tylko rodzice. Nie potrafią wymawiać głosek t lub d, maja problem z wymawianiem zarówno spółgłosek, jak i samogłosek. Rozwój mowy może być opóźniony w stosunku do dzieci w tym samym wieku od około 6 miesiący do 1 roku. U dzieci tych poza niewyraźną mowa stwierdza się tez tzw. nosowanie otwarte, które spowodowane jest ucieczką powietrza przez nos. Taki charakter mowy sprawia, że staje się ona jeszcze mniej wyraźna. Ponadto, dzieci te mogą mieć problem z mową z powodu niedosłuchu - powstaje on u nich stosunkowo często z powodu częstych zapaleń ucha. Kiedy udać się do specjalisty i rozpocząć rehabilitację? Po operacji rozszczepu podniebienia, czyli w wieku 3- 4 lat, dziecko powinno zostać poddane specjalistycznej opiece i rehabilitacji. Rodzice powinni udać się z nim do poradni foniatrycznej, gdzie dziecko zostanie zbadane przez foniatrę, a logopeda zaleci właściwe ćwiczenia poprawiające mowę. Ćwiczenia powinni wykonywać z dzieckiem w domu rodzice, także w czasie wizyty w poradni logopeda ćwiczy z dzieckiem wykorzystując do tego celu różne formy zabawy, np. ćwiczenia przed lustrem, wykorzystywanie rysunków z książeczek czy układanek. Pierwszy etap takiej rehabilitacji powinien trwać 2- 3 lata. Jeśli po takim okresie czasu intensywnych ćwiczeń nie stwierdzi się wyraźnej poprawy, dziecko powinno ponownie zostać zbadane przez foniatrę - może okazać się, że zajdzie konieczność wykonania dodatkowego zabiegu operacyjnego mającego na celu wydłużenie podniebienia miękkiego. Po zabiegu należy kontynuować ćwiczenia logopedyczne. Czy dziecko będzie mówiło prawidłowo? Jeśli dziecko poddawane jest systematycznej i prawidłowej rehabilitacji, można osiągnąć bardzo dobre efekty - można uzyskać wymowę prawidłową lub prawie prawidłową. Rodzice, kiedy oddają dziecko do przedszkola, powinni poinformować opiekunki o problemie z wymową, aby dziecko było otaczane szczególną wyrozumiałością oraz nie było narażone na przykrości ze strony rówieśników. Dziecko powinno pozostawać także pod stała opieką stomatologa oraz ortodonty. Należy szczególnie dbać o higienę jamy ustnej i zębów, szczotkować je i poddawać dziecko systematycznej kontroli stomatologicznej. Często u dzieci po operacji ortodonta stwierdza wadę zgryzu- wtedy też zachodzi konieczność zastosowania dodatkowego aparatu ortodontycznego. W okresie późno przedszkolnym często dziecko poddawane jest dodatkowym zabiegom, np. dodatkowej korekcji wargi lub nosa, aby w szkole nie było narażone na przykrości ze strony rówieśników. Jeśli dziecko otoczone jest fachową opieką specjalistyczną oraz troska rodziców, rozwój jego mowy będzie bardzo dobry. Dzięki temu nie będzie ono „odstawało” od innych dzieci w szkole i przedszkolu, co spowoduje normalne nawiązywanie kontaktów społecznych. Polecane dla Ciebie sprzęt medyczny, akcesoria, wyrób medyczny, gorączka zł kapsułki, odporność zł żelki, odporność, niedobór witamin zł Chcesz wiedzieć więcej? Polecamy artykuły: Dziecko z rozszczepem wargi lub podniebienia w szkole – na co warto zwrócić uwagę? Rozszczep wargi i podniebienia u malucha. Leczenie ortodontyczne i operacyjne – poradnik dla rodziców Problem rozszczepu wargi i podniebienia - przyczyny, rodzaje i leczenie Karmienie dziecka z rozszczepem wargi lub podniebienia Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Zespół Touretta – objawy, przyczyny, leczenie Zespół Touretta to obciążająca społecznie przypadłość, która polega na niekontrolowanych tikach nerwowych, ale także werbalnych, jakie wykazuje dotknięty nią pacjent. Nieprzewidywalność tej choroby, a także nietypowość zachowań, które składają się na tiki, powoduje, że osoby z zespołem Touretta – pomimo, iż nie są upośledzone intelektualnie i mogą normalnie funkcjonować - mają problemy z adaptacją w społeczeństwie. Badanie EKG – co to jest i jak wygląda elektrokardiografia? EKG (elektrokardiografia) to zabieg diagnostyczny, który wykonywany jest w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń pracy serca. EKG jest badaniem bezbolesnym i nieinwazyjnym, może zostać wykonane zarówno u dziecka, nawet u niemowlęcia, jak i u człowieka dorosłego. Kiedy wykonuje się badanie EKG? Jak ono przebiega? Zabiegi kosmetyczne na jesień i zimę – które wybrać? Okres jesienno-zimowy to znakomity czas na to, aby wykonać niektóre zabiegi na twarz i ciało, ponieważ części zabiegów kosmetycznych nie powinno się wykonywać wiosną i latem – nie jest wskazana ekspozycja na silne promienie słoneczne po ich wykonaniu, co jak wiadomo wiosną i latem byłoby to nieuniknione. Poza tym część zabiegów kosmetycznych lepiej jest wykonywać jesienią i zimą – w znakomity sposób przygotują one naszą twarz i ciało do nowego letniego sezonu, w którym dzięki nim od razu będziemy mogły zabłysnąć. RSV — objawy, przebieg, leczenie zakażenia wirusem RS Wirus RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus) to wirus nabłonka oddechowego, który należy do rodziny paramyksowirusów (łac. Paramyxoviridae). Jest głównym czynnikiem etiologicznym odpowiedzialnym za rozwój ostrego zapalenia oskrzelików u najmłodszych dzieci. Paracetamol czy ibuprofen — który lek na gorączkę wybrać dla dziecka i jak go prawidłowo dawkować? Gorączka u dzieci bardzo często przysparza ogromnego problemu rodzicom. Część z nich boi się dawać dzieciom leki przeciwgorączkowe, nie wiedząc dokładnie, w jaki sposób należy je dawkować i jakie odstępy czasu należy zachować pomiędzy poszczególnymi dawkami leków. Który lek w walce z infekcją podawać dzieciom, jaka jest bezpieczna dawka ibuprofenu lub paracetamolu, która można podać maluchowi? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. TSH – o czym świadczy podwyższone i obniżone TSH? Wskazania do badania, normy, cena TSH (hormon tyreotropowy) jest produkowany przez przysadkę mózgową i stymuluje tarczycę do wydzielania hormonów (trójjodotyroniny – T3 oraz tyroksyny – T4). Oznaczenie poziomu TSH we krwi jest podstawowym badaniem, dzięki któremu można sprawdzić, czy tarczyca funkcjonuje prawidłowo. Co oznacza podwyższone TSH lub obniżony poziom tyreotropiny? Kaszel krtaniowy – objawy i leczenie szczekającego kaszlu u dzieci i dorosłych Kaszel krtaniowy, nazywany też kaszlem szczekającym, to charakterystyczny, uporczywy rodzaj kaszlu towarzyszący najczęściej zapaleniu krtani. Częściej pojawia się u dzieci niż u dorosłych, zazwyczaj w nocy oraz rano. Bywa, że towarzyszą mu duszności oraz świst wdechowy. Sprawdź, jakie są przyczyny kaszlu krtaniowego i jak wygląda leczenie. Wycięcie migdałków (tonsillektomia) – kiedy należy usunąć migdałki? Wycięcie migdałków podniebiennych bądź wycięcie trzeciego migdała to proste zabiegi, które mogą znacząco poprawić jakość życia oraz uchronić przed groźnymi powikłaniami, zarówno dzieci, jak i dorosłych, którzy cierpią z powodu nawracających angin. Choć decyzja o usunięciu migdałków należy do lekarza, warto sprawdzić, jakie są wskazania do przeprowadzenia zabiegu i jak wygląda rekonwalescencja.
.