Übersetzung im Kontext von „pół godziny“ in Polnisch-Deutsch von Reverso Context: pół godziny jazdy, jakieś pół godziny, w ciągu pół godziny, pół godziny później, co najmniej pół godziny

Na schabowym świat się nie kończy! Nic nie stoi na przeszkodzie, aby do naszej domowej kuchni wprowadzać odległe i egzotyczne smaki. Dzisiaj przedstawię wam przepis, na potrawę będącą efektem zaprzyjaźnienia się z ludźmi, dla których kiszenie ma wymiar wręcz rytualny. Zapraszam na kulinarną podróż do Maroka. Smak tej potrawy będą niosły kiszone cytryny - ich smak i aromat są niepowtarzalne. Ten dodatek jest bardzo popularny w kuchni marokańskiej i każda gospodyni domowa na swój własny, doskonały przepis. Koniecznie postarajcie się zdobyć także ras el hanout, czyli marokańską mieszankę przypraw. Nie musicie poszukiwać charakterystycznych stożkowych naczyń o nazwie Tagine, ale jak będą już w zasobach kuchni, to po prostu będzie kulinarny szpan z doskonałym aromatem. Zwodzę trochę na manowce, ale warto się pochylić nad nowymi doznaniami smakowymi, nawet jeśli nie czuć tego pięknego zapachu afrykańskiego powietrza. Do rzeczy, zatem. Oto lista produktów potrzebna do przyrządzenia tego dania. Potrzebujecie: - trzy łyżki oliwy- kiszona cytryna - połówka będzie w zupełności wystarczająca - pokrojoną na mniejsze kawałki, - kurczak udziec ze skórą i kością osiem sztuk, - trzy ząbki czosnku (obrany, ale w całości), - jedna cebula biała pokrojona w pióra,- jedna łyżeczka kurkumy świeżej (obrana i posiekana), - imbir obrany i posiekany (jedna łyżeczka),- ras el hanout (jedna łyżka), - jedna marchew obrana i pokrojona w grubą kostkę,- oliwki zielone z dobrego źródła, ale bez pestek, - mąka - pszenna (półtora kubka), razowa (pół kubka), - drożdże suche (dwie płaskie łyżeczki), - masło miękkie (dwie łyżki), - jeden kubek wody,- dwie łyżeczki miodu,- kolendra (kilkanaście gałązek),- sól i przesiewamy i mieszamy z drożdżami, dodajemy miód, masło, wodę, delikatnie solimy i wyrabiamy do uzyskania jednolitej konsystencji. Odstawiamy do wyrośnięcia w temperaturze pokojowej pod przykryciem. Kurczaka nacieramy solą i pieprzem, smażymy na oliwie z dwóch stron. Kurczaka wyjmujemy i na pozostały tłuszcz dodajemy cebulę, marchew, imbir, kurkumę i smażymy kilka minut, aż składniki delikatnie zmienią swoją strukturę. Układamy w naczyniu żaroodpornym lub wkładamy do Tagine kurczaka i przesmażone składniki, posypujemy ras el hanout, dodajemy cytrynę, czosnek i podlewamy niewielką ilością wody. Przykrywamy naczynie i pieczemy około pół godziny w temperaturze 180 st. C. Kilka minut przed zakończeniem pieczenia dodajemy oliwki i odkrywamy naczynie. Gotowe danie wymieszajcie i odstawcie. Następnie zabieramy się za wypiek pieczywa, gdyż idealnie wszystko będzie smakowało z ciepłym chlebem. Formujemy niewielkie płaskie bułki i układamy na papierze do pieczenia, wypiekamy kilkanaście minut w temperaturze 200 st. C, aż urosną i będą delikatnie rumiane. Wyjmujemy pieczywo i czekamy, aż trochę wystygnie. Wtedy podgrzewamy w piekarniku naszego kurczaka z dodatkami, wyjmujemy i posypujemy listkami kolendry. Teraz tylko wystarczy uzupełnić kieliszki doskonałymi trunkami, a Piotr Zastróżny z Festusa przygotował dwa idealne dodatki do tego aromatycznego dania, sami zdecydujcie, czy bąbelki, czy bardziej statyczne wino. Wybór padł na Fritz Haag Risling Halbtrocken 2019 Mozela Niemcy cena 69 zł lub Champagne Drappier Carte d'Or Demi-Sec Szampania Francja 189 zł. Pozostaje jedynie cieszyć się doskonałymi smakami, dalekie podróże można sobie zafundować nie wychodząc z domu. To taki substytut tego, o czym teraz najbardziej marzymy.

Kopnęłam się w rzyć, bardzo polecam! Wiem, co sobie myślisz od razu, Halina, mnie się nie chce nigdzie kopać, daj Ty mnie spokój. Ale Halina, pozwól, że wyjaśnię, żebyśmy się tu dobrze zrozumiały!Nie wiem jak to się dzieje, ale wszystkim nam się zdaje, że na hasło: kopnęłam się w rzyć, od razu przychodzi na myśl ruch, a jak ruch to trzeba natychmiast przebiec maraton, cokolwiek innego się nie liczy, nie jest ważne i w ogóle bez sensu zaczynać, bo wstyd. Jest tak z każdym jednym celem, jaki sobie postawimy. Zdrowe jedzenie? A to na bank nigdy już nie spojrzę nawet na eklerka i będę jak ten królik, tylko sałatki wpieprzać. Czytanie książek? Ale pani, jak, kiedy, bombelki, praca, dom, dwa koty, gdzie, jak? Jak padnę na tę sofę o 21 to nie mam siły na nic oprócz Love Island, Masterchefa i Barw Szczęścia. Schudnąć? No dobra, chcę bardzo, nic dziś nie jadłam, liczy się? Jak to tak po tygodniu na samych jabłkach schudłam tylko pół kilo? Nie to podśmiechujki, ale sama też długo tak miałam. Chcę wszystko na wczoraj, ma być zajebiście najpóźniej od wtorku. Jak coś zaczynam, od razu chcę efektów. Potem moje życie, a raczej moje dzieci i kurczący się ciągle czas te pragnienia i marzenia zweryfikowały. Bo tak zawsze jest! Z każdej strony atakują nas hasełka, że się da, że można, że TO TYLKO KWESTIA PLANU, priorytetów i inne tam takie bzdety. Niestety wszystkie te piękne i ambitne plany nie wytrzymują zderzenia z tak mamy potem ciągły niesmak, bo życie płynie, a my ciągle w tym samym miejscu. Na nic nie mamy czasu i tylko innym zazdrościmy, że znajdują energię i luki na ale w końcu kopnęłam się w rzyć. Doszłam do jednej prawdy objawionej. Ja mam czas. Nie tyle, ile bym chciała go mieć, nie zawsze wtedy, kiedy tego potrzebuję, ale ja mam czas. Wcale nie dlatego, że nic nie robię i się lenię. Wcale nie. Ja mam czas. Wszyscy mają. To bujda na resorach kiedy ktoś mówi, że nie ma czasu na nic, taki slogan. Zrobiłam sobie ćwiczenie i tak jak za każdym razem kiedy zaczynam różne diety, spisuję co jem, tak spisałam sobie co ja codziennie robię, że zajmuje mi tyle liście, obok pracy i zajmowania się dziećmi, znalazło się mnóstwo czynności, które są potrzebne, ale ja jednak niezbyt dobrze je planowałam. Takie zakupy. Można je zrobić raz w tygodniu, jak się usiądzie i zaplanuje. Można zrobić on line, drugim okiem zerkając na serial. No ale bywało, że ja latałam na zakupy codziennie, a bo nam się coś zachciało, a bo chleba brakło, a bo coś to ogromny pożeracz czasu, bo musisz zaplanować, dojechać, kupić, przywieźć, rozpakować. Podobnie jest ze wszystkim. Sprzątanie nie musi zajmować całej soboty, można pracami się podzielić i każdego dnia zrobić coś innego, żeby nie czuć ciężaru zmarnowanego na jechanie na szmacie nie mówię o odpoczywaniu, bo zwyczajnie rzadko to robię. Wcale nie dlatego, że nie mam czasu! Nie robię tego, bo gapię się w głupi serial albo telefon. I wcale się nie relaksuję, bo ktoś mnie irytuje, coś mnie uwiera, czytam bezdennie głupie w taki sposób przyjrzałam się swojemu życiu, zauważyłam, że jeśli cokolwiek chcę osiągnąć, muszę lepiej planować i wykorzystywać okazje, do upchnięcia rzeczy, na których mi naprawdę zależy. Oczywiście zauważyłam wtedy, że mnóstwo czasu zwyczajnie marnuję na rzeczy, które mi nic nie dają, nie poprawiają mi nastroju i niczego mnie nie uczą. Absolutnie nie mam tu na myśli wyjścia do kina, czy wina z przyjaciółką, noł, noł. Mówię o zupełnych wrześniu zrobiłam sobie takie małe ćwiczenie. Spisałam 10 rzeczy, na których najbardziej mi zależy, ale ciągle mi się wydaje, że nie mam na nie czasu, a nawet jak je robię, to szybko o tym zapominam, bo jakoś tak, rzeczy, które miałam ochotę robić był:– relaks (kilka minut kiedy NIC nie robię, absolutnie nic, bez planu)– 30 minut czytania książki (mój sposób to po tym, jak dzieci usną, a my ogarniemy gary itp., siadam na 30 min z książką, zanim włączę tv i zanim sięgnę po telefon)– podcast (marnuję, w stresie i nerwach, przynajmniej 1,5 h dziennie w korkach, postanowiłam czegoś się w tym czasie nauczyć, czegoś się dowiedzieć, posłuchać kogoś fajnego, od czasu, kiedy zaczęłam nie mogę skończyć! Podcasty są doskonałe!!)– spa (mam tu na myśli domowe zabiegi – maskę na twarz, masaż bańką, leżenie na macie, szczotkowanie ciała, olejowanie włosów i tak dalej)– 2 litry wody dziennie– witaminy i suplementy (ciągle zapominam!)– codzienny sport (min. 30 min, bieganie, szybki spacer, rower, pływanie, siłownia, wspinaczka, taniec, ćwiczenia w domu, cokolwiek)– spotkanie z kimś bliskim (raz w tygodniu, nie chodzi o rodzinę).Na tej liście może znaleźć się wszystko to, na czym nam zależy, albo co chcemy zmienić. Na przykład pół godziny bez zakłócaczy. Wieczór bez mediów. Spacer z psem. Zabawa z dzieckiem. Jeden zdrowy posiłek. Posprzątanie jednej szafki. Chodzenie spać przed 11. Pobudka przed domownikami. Nie obgadywanie. Tylko 2 kawy dziennie. Trzymanie się budżetu. Nie podjadanie po 20. 5 min rozciągania po przebudzeniu. 3 angielskie słówka kroki powodują wielkie zmiany. Najgorzej jak nic nie zmienisz, bo wtedy, wiadomo – nic się nie zmieni. Jak posprzątasz jedną szafkę dziennie, wkrótce posprzątasz całą chatę i poczujesz ulgę/zadowolenie/satysfakcję. Jak codziennie będziesz czytać, wkrótce przeczytasz książkę, potem kolejną, a potem ze zdziwieniem zauważysz, że wróciłaś do NAWYKU osobiście wrzesień zaskoczył. Okazało się, że 7h spałam tylko dwa razy (!!), domowe spa robiłam około 4 x w tygodniu, choć nałożenie maski, czy masaż bańką zajmuje przecież dosłownie 5 minut! Usiąść z kawą, nic nie robić tylko poczochrać psa udało mi się… dwa wycieczki do Włoch, codziennie ćwiczyłam, łykałam grzecznie pastyleczki i piłam wodę. Pozostałe rzeczy to raczej tak w kratkę. Zaczęłam październik z małymi modyfikacjami. Kopnęłam się w rzyć i działam!Napisałam ten post, choć wiem, jakie zbiorę za niego komentarze – skąd brać tyle czasu, a gdzie życiowy spontan, a po co tak, komu by się chciało. Mnie to motywuje i dodaje mi skrzydeł, kiedy pod koniec danego dnia widzę, że przynajmniej w tym zakresie pracowałam nad sobą. I jak gówno się wylewa z każdego kąta, przynajmniej mam kontrolę nad tymi kilkoma zagadnieniami. Liczę na to, że z czasem wejdą mi w krew. Jestem mega zmotywowana i każdy dzień zaczynam i kończę z moją „listą dobrych nawyków”. A ponieważ ciąle mnie ktoś pyta skąd i jak znajduję czas na to czy owo – proszę lista to mogą być tylko 3 punkty. Twoja lista może być rozpisana nie na dni, a na tygodnie. Czas znajdziesz, bo jak się chce, to się znajdzie sposób. Pomyśl o tym piciu wody – postaw na biurku litrową butelkę i postaraj się ją wypić w ciągu 2-4 godzin i już masz połowę jednego celu z głowy, a przecież nic Cię to nie kosztowało! Myśl takie listy robię sobie od lat, zawsze wtedy, kiedy wydaje mi się, że mam za dużo na głowie i nic dla siebie. To mi pomaga wykroić czas na rzeczy, które są dla mnie ważne. Dobre nawyki to przecież rzeczy, które robimy regularnie! I jak kopnęłam się w rzyć to zaraz się okazało, że da się. No jasne, że się da!Takie listy nazywają się po angielsku „ bullet journal habit tracker” – inaczej „planer nawyków” – poszukaj w necie podpowiedzi jak taki dzienniczek może wyglądać, albo stwórz coś swojego (można też kupić gotowe). Powodzenia! Na stories (tu: pokażę moje dwie listy, chociaż ja się dopiero rozkręcam, wcześniej zupełnie nie dbałam o wygląd tych list, teraz, dla siebie samej, będę podchodzić do zadania bardziej kreatywnie!Jakie nawyki chcesz rozwinąć? Będę trzymała za Ciebie kciuki! Niech się uda, cokolwiek zaplanujesz. Małymi, codziennymi/cotygodniowymi krokami. Dajesz!!

^{Nic nie mówiąc, jedynie kiwam głową i kieruję się w stronę, w którą mężczyzna wskazuje palcem. — Pięć-dwa-zero. Rekomendacja dla tego pana i podwyżka. Co prawda, wszedł w kompetencje przysługujące poziomowi trzeciemu, aczkolwiek zna swoje miejsce, ponieważ procedurę dyscyplinującą pozostawia w rękach swojego przełożonego.}

Bardzo lubię czytać relacje zawodowców od reklam, jak to odbywa się produkcja jednego zdjęcia mającego promować jakiś produkt. Plany, dyskusje, uzgodnienia, spotkania z jednym, drugim, dziesiątym przedstawicielem zleceniodawcy. Jeszcze raz plany, dyskusje, uzgodnienia. No i budżet, ustalanie z ekipą potencjalnych problemów technicznych i szukanie ich rozwiązania, kompletowanie zespołu, wynajem studia i osprzętu, opcje awaryjne, harmonogram. Planowanie inwazji na średniej wielkości państwo musi być tylko trochę bardziej złożone. A można prościej. Prośbą o północy na GG: „Jedna zapowiedź do następnego numeru potrzebna. Ze zdjęciem. Zdążysz za pół godziny?” Pół godziny? Co za problem? To aż 5 minut na wymyślenie co i jak sfotografować. Następne 5 na wymyślenie jak (a studio mamy ogromne w kącie kuchni). Kolejne 5 minut na ustawienie sprzętu (hm, chyba córka tu dzisiaj rysowała i lepiła plasteliną). Zostaje 10 minut na samo zdjęcie i rozwiązanie problemów, które wyskoczą w trakcie (lampy 200 Ws nawet po skręceniu do 1/8 mocy i przez softboks wypalają w diabły scenę robioną na f/ i ISO 100. Potrzebny filtr szary. Średnica gwintu nie pasuje do 85/ To trzymamy w ręku). Teraz jeszcze 5 minut na obróbkę i wysyłamy z prędkością światła, czyli w czasie zerowym. Pół godziny. Nie wygląda jak wysokobudżetowe zdjęcie reklamowe? Pewnie, że nie wygląda. A jak kandydat do zawodów w robieniu zdjęć reklamowych na czas? Jakbym miał więcej czasu, to wymyśliłbym jakąś zastawkę, żeby przyciemnić dłoń bez zmniejszania jasności „pistoletu” i znalazł miejsce z drugiej strony, żeby doświetlić go trzecią lampą (chyba montując lampę na drzewie za oknem kuchni). Ale to już przy okazji następnego zdjęcia w pół godziny.

.

gy5ghpa7ci.pages.dev/307

gy5ghpa7ci.pages.dev/335

gy5ghpa7ci.pages.dev/723

gy5ghpa7ci.pages.dev/781

gy5ghpa7ci.pages.dev/33

gy5ghpa7ci.pages.dev/325

gy5ghpa7ci.pages.dev/902

gy5ghpa7ci.pages.dev/970

gy5ghpa7ci.pages.dev/336

gy5ghpa7ci.pages.dev/794

gy5ghpa7ci.pages.dev/729

gy5ghpa7ci.pages.dev/87

gy5ghpa7ci.pages.dev/788

gy5ghpa7ci.pages.dev/573

gy5ghpa7ci.pages.dev/39

szpan w pół godziny